Paleontologlar, büyük bir asteroit çarpmasının dinozorların sonunu tetiklediği konusunda hemfikir, ancak kader çarpışması sırasında sürüngenlerin genel durumu hakkında bir tartışma devam ediyor.
Kuş olmayan dinozorlar zaten düşüşte miydi ve asteroit yok olma yolundaki zorluklarını hızlandırdı mı?
Yoksa geç Kretase’de mi gelişiyorlardı, sadece zamansız bir uzay kayası tarafından söndürülmek için mi?
Edinburgh Üniversitesi tarafından yürütülen yakın tarihli bir çalışma, dinozorların ani ölümleri sırasında güçlendiğine dair yeni kanıtlar sunuyor. Araştırmacılar, asteroit çarpmasından önceki ve sonraki bin yılın besin ağlarını yeniden oluşturmak için fosil kayıtlarını tarayarak, bazı memelilerin ve kuşların 165 milyon yıllık dinozor yaşamını sona erdiren bir felaketten nasıl kurtulduklarına da yeni bir ışık tuttu.
Araştırmaya dahil olmayan Los Angeles Doğal Tarih Müzesi’ndeki Dinozor Enstitüsü müdürü paleontolog Luis Chiappe, “Bu, omurgalı paleontolojisinde sıklıkla kullanılmayan bir yaklaşımı kullanan çok ilginç bir çalışma” dedi. “Sonuçlar sağlam.”
Science Advances dergisinde bu ay yayınlanan çalışma, asteroit çarpmasından önceki 18 milyon yıl öncesine (Kretase döneminin son yılları) ve başlayan Paleojen döneminin ilk 4 milyon yılına kadar uzanan 1.600’den fazla fosil örneğini inceledi. 7,5 mil genişliğindeki kayanın şu anda Meksika’nın Yucatan Yarımadası olan yere çarptığı gün.
Fosiller, balık, semender ve kurbağalardan timsahlara, dinozorlara ve memelilere kadar, o zaman diliminde yemek yiyen ve yenilen hemen hemen her tür hayvanı temsil ediyordu.
Baş yazar Jorge García, bulunan kalıntıların sayısına bakıldığında, dinozorların öldükleri sırada ekolojik ağda istikrarlı ve sağlam bir yere sahip oldukları sonucuna vardılar, fosil kayıtlarında besin kaynaklarının azaldığına dair hiçbir öneri yok, dedi. -Girón, hem Finlandiya’nın Oulu Üniversitesi’nde hem de İspanya’nın León Üniversitesi’nde bir ekolojist.
Besin ağında dinozor emsallerine göre çok daha az güvenli olan memeliler, geç Kretase dönemini dev sürüngenlerin hakim olduğu bir arazide küçük, tüylü bir yer edinmeye çalışarak geçirdiler. Araştırmacılar, çok çeşitli memeli türleri buldular, bu da bir ailenin kendi dünyalarına uyum sağlama sürecinde olduğunu düşündürüyor.
García-Girón, “Bu bir tür değiş tokuş,” dedi. “Dinozorlar ekolojilerinde çok daha istikrarlıydı. Elbette ekosistemlerinin efendileriydiler. Memeliler ise çeşitleniyor ve farklı yaşam alanlarını ve farklı ortamları kolonileştirmeye başlıyordu.”
Asteroit çarptığında, bu esneklik memelilerin kurtuluşu olmuş olabilir.
Kretase-Paleojen neslinin tükenmesi veya K/Pg olayı, o sırada gezegendeki türlerin tahminen %75’ini yok etti. Darbe geldiğinde ve ardından gelen yangınlar ve partikül madde bulutları araziyi kavurup atmosferi dönüştürdüğünde, dinozorların çoğu, hayatta kalan türlerin yaptığı gibi yeraltında oyuk açamadı, daha güvenli bölgelere uçamadı veya en kötüsünü atlatmak için suya dalamadı.
Yazar Riley Black, “The Last Days of the Dinosaurs: An Asteroid, Extinction, and the Beginning of Our World” adlı kitabında “Asteroit çarpması o kadar büyüktü ki, Dünya yüzeyinde gerçekten güvenli hiçbir yer yoktu” diye yazmıştı. ”. “Havanın kendisi ölümcül hale geldiğinde, karasal yaşam için yapılabilecek çok az şey vardı.”
Dinozorlar, geç Kretase’nin manzaralarına ve iklimine ideal olarak uygundu. Eşi görülmemiş, beklenmedik bir olay o dünyayı bir gecede ortadan kaldırdığında, dinozorlar da onunla birlikte gitti.
Yeni araştırma, gezegenin geçmişindeki önemli bir olayla ilgili soruları yanıtlarken, bilim adamlarının gezegenin geleceğini yorumlamasına da yardımcı olabilir. Tarih öncesi kayıtlardaki beş toplu yok oluş olayını anlamak, insan kaynaklı iklim değişikliğinin bir sonucu olarak bitki ve hayvan türlerinin nasıl acı çekebileceğini ve azalabileceğini tahmin etmemize yardımcı olabilir.
García-Girón, örneğin tatlı su türlerinin hızla yok olduğunu söyledi. “Geçmişte tatlı su faunasının hayatta kalmasını ne tür faktörlerin belirlediğini ayırt edebilirsek, bu bilgiyi zamanımızda meydana gelen tatlı su biyolojik çeşitlilik kaybının sonuçlarını tahmin etmek için kullanmak isteyebiliriz” dedi.