Hiltzik: Hayattan beklentilerimiz neden kısalıyor?

Pandemi ve siyasi fırtına ve stresle birleşen, yıllarca genişleyen ekonomik eşitsizlik, Amerikalılara ülkenin yanlış yolda olduğu izlenimini verdi. Şimdi ülkenin ne kadar raydan çıktığını gösteren ampirik veriler var: Yaşam beklentileri düşüyor.

Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri geçen yıl, doğumda beklenen yaşam süresinin 2021’de 1996’dan bu yana en düşük seviyesine gerilediğini ve 2020’ye göre ortalama yaklaşık bir yıllık bir düşüş olduğunu bildirdi. Bu, 2019’dan 2020’ye 1,8 yıllık düşüşün ardından, 1921-23’ten bu yana en kötü iki yıllık düşüş.

Bu rakamlar, gelişmiş ülkeler arasında Amerika’ya özgü bir dizi patolojiye pencere açmaktadır.

COVID-19, hem yaşam beklentisindeki mutlak düşüşün hem de ABD ile ekonomik emsallerinin deneyimleri arasındaki farklılığın en bariz ve uygun suçlusu.

Çoğu gelişmiş ülke, pandemi sırasında yaşadıkları uzun ömür kayıplarını telafi etmeye başladı; Şimdiye kadar, ABD’nin trendi takip ettiğine dair çok az kanıt var.

Peterson-Kaiser Family Foundation Health System Tracker’a göre, ABD, 2019-21 pandemi yıllarında benzer ülkelerden daha fazla ölüm ve erken ölüm artışı yaşadı.

Health System Tracker, “COVID-19, ABD’de yirmi yıllık ortalama yaşam süresi artışını sildi, oysa karşılaştırılabilir ülkeler için ortalama yaşam süresi yalnızca marjinal bir şekilde 2018 seviyelerine düştü” dedi.

Bu şaşırtıcı olmayabilir. ABD dışında çok az gelişmiş ülke, aşı gibi kanıtlanmış tedavileri partizan turnusol testlerine dönüştürerek COVID ve pandemi karşıtı seçenekleri siyasi meselelere dönüştürdü.

Ancak COVID, Amerika’nın kasvetli trend çizgisinin tek açıklamasından çok uzak. CDC’ye göre pandemi, yaşam beklentisindeki düşüşün yaklaşık yarısından sorumluydu. Aşırı dozda uyuşturucu içeren bir kategori olan “kasıtsız yaralanmalar” %16’lık ek bir katkıda bulunurken, bunu kalp hastalığı (%4,1), kronik karaciğer hastalığı ve siroz (%3) ve intihar (%2,1) izledi.

Bu faktörler bir boşlukta meydana gelmedi. Bunlar, CDC’nin “sağlığın sosyal belirleyicileri” olarak adlandırdığı “ekonomik politikalar ve sistemler, kalkınma gündemleri, sosyal normlar, sosyal politikalar, ırkçılık, iklim değişikliği ve siyasi sistemler” ile bağlantılıdır.

Harvard Tıp Okulu’ndan Robert H. Shmerling, Ekim ayında, en kısa yaşam beklentisine sahip Amerikalıların “en fazla yoksulluğa sahip olma, en fazla gıda güvensizliği ile karşı karşıya kalma ve sağlık hizmetlerine çok az erişime sahip olma veya hiç erişime sahip olma eğiliminde” olduğunu yazdı. “Ayrıca, daha düşük yaşam beklentisine sahip gruplar, sanal olarak gerçekleştirilemeyen daha yüksek riskli işlere sahip olma, daha kalabalık ortamlarda yaşama ve aşıya daha az erişime sahip olma eğilimindedir, bu da COVID-19’a yakalanma veya COVID-19’dan ölme riskini artırır. ”

Sorunun büyüklüğü ve çeşitliliği, Amerikalıları ciddi bir vicdan muhasebesi yapmaya sevk etmelidir. Bunun olduğuna dair çok az kanıt var.

Sosyal ve ekonomik eşitsizlikleri grafiksel olarak gösterme konusunda uzman olan Jeremy Ney, en önemli yönetim faktörünün ekonomi olduğunu gözlemliyor.

Ney bana “Yaşam beklentisi ile gelir arasında gerçekten güçlü bir ilişki var” dedi. “Gelir, sağlık hizmetlerini karşılayabilmeniz, konut güvenliğiniz, zehirli bir kimyasal bölgeye olan uzaklığınız gibi birçok başka şeyle bağlantılıdır.”

Ney tarafından derlenen son rakamlarla ilgili çarpıcı olan, uzun ömürdeki coğrafi eşitsizliklerdir.

Ney, “Amerika, son 40 yılda bölgeler arasında yaşam beklentisindeki en büyük farkı görüyor” diyor.

Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerinin 2020 ölüm kayıtlarına göre, uzun ömür uçurumu şu anda 20 yıl geniş – Oglala Lakota İlçesinde, SD’de 66,8 yıllık ortalama yaşam süresinden Colo, Summit County’de 86,8 yıla kadar değişiyor.

İlki tamamen Pine Ridge Indian Reservation içindedir; ikincisi, eyaletin kayak merkezi kuşağındaki varlıklı, fiziksel olarak aktif sakinlerden oluşan bir kovandır.

Bu hikayenin sadece bir kısmını anlatıyor. CDC’nin 2020 rakamlarına göre en düşük ortalama yaşam beklentileri Güneydoğu eyaletlerinde görülüyor: Güney Carolina, Oklahoma, Arkansas, Tennessee, Kentucky, Alabama, Louisiana, Batı Virginia ve Mississippi’nin hepsinin doğumdan itibaren ortalama yaşam beklentileri daha azdı 75 yıldan fazla. (Bölge dışından son 10’daki tek eyalet New Mexico’ydu.)

En yüksek yaşam beklentileri genellikle Batı Kıyısı, kuzey Orta Batı ve Kuzeydoğu eyaletlerindeydi. Hawaii 80.7 ile ilk sırada yer alıyor, ardından Washington, Minnesota, California, New Hampshire ve Massachusetts geliyor ve hepsinin ortalama yaşam beklentisi 79 veya daha yüksek.

Bu coğrafi eşitsizlikler, saf coğrafyanın veya demografinin yapay ürünleri değildir; bunlar eyalet seviyesindeki politika kararlarının sonuçlarıdır.

En kötü yaşam beklentisine sahip 20 eyaletten sekizi, Uygun Fiyatlı Bakım Yasası kapsamında Medicaid genişlemesini uygulamayan 12 eyalet arasında yer alıyor. Masrafları %90’dan fazla federal hükümet tarafından karşılanan bir programa karşı bu inatçı Cumhuriyetçi güdümlü direnişin sonuçları arasında kırsaldaki hastanelerin kapatılması ve sigortasız sakinlerin yüksek oranları yer alıyor.

Amerika’nın yaşam beklentisindeki düşüşüne katkıda bulunan faktörler, uluslararası itibarında bir düşüşe işaret edebilir.

Zengin ülkeler bir grup olarak salgın sırasında yaşam sürelerinde düşüş yaşasa da, ABD’deki yaşam beklentileri ile en yakın kohortları arasındaki fark on yıllardır büyüyor. 1995’te ABD’de beklenen yaşam süresi, yüksek gelirli ülkelerden yaklaşık altı ay daha kısaydı; Dünya Bankası’na göre 2020’de yaklaşık üç yıldı.

1995’te ABD, ABD’nin yaklaşık 5 1/2 yıl gerisinde olan Çin üzerinde komuta liderliğine sahipti; Daha sonra Çin, ortalama yaşam süresinin Amerika’nın 77,28’e kıyasla 78,08 yıl olduğu 2020’de ABD’yi geçerek öne geçti.

Amerikalıların yaşam beklentilerindeki krize tepkisi ne yazık ki tipik: Yer seviyesinde bazı çözümlere ulaşılabilse de bu sihirli mermiyi aramak.

Örneğin, Silikon Vadisi girişimcisi Sam Altman, Wall Street Journal ile yakın tarihli bir röportaja göre, “hücresel yeniden programlama, plazmadan ilham alan terapötikler ve otofaji” yoluyla ömrü 10 yıl artırma çabasına 180 milyon dolar batırdığını söylüyor.

Girişimin abartılı yönlerini bir kenara bırakırsak, başarılı olsa bile (ve bahse girmenin yolu bu değil), ürettiği herhangi bir çözümün, uzun ömürlü iyileştirmelerden en fazla fayda sağlayacak ekonomik ve sosyal açıdan zor durumdaki geniş nüfus için ulaşamayacağı kesin. .

Uzun ömür üzerinde en büyük etkiye sahip olan faktörler incelendiğinde, konu keskin bir şekilde odağa gelir.

Ney, “Amerika’daki eşitsizlik gelirden çok daha fazlasını ifade ediyor” diyor. “Sağlık ve barınma ve eğitim ve vergiler ve ırk ve cinsiyet ve yer. Amerika’daki yaşam beklentisi eşitsizliği, tüm bu çok farklı faktörlere bağlıdır. Bu sorunları ele almak ve çözümler üretmek istiyorsak, bu ölçümlerin çoğuna bakmanız gerekir.

Şu anda, çözüm arayışı tersine ilerliyor gibi görünüyor. Yüksek Mahkeme’nin 2022’de Dobbs ve Jackson Kadın Sağlığı Örgütü davasında aldığı ve yaklaşık yarım yüzyıldır uygulanan kürtaj haklarına yönelik federal güvenceleri ortadan kaldıran ve düzinelerce eyalette kadınların üreme sağlığı hizmetlerine yönelik cezai saldırılara kapı açan kararı düşünün.

Yargıçlar Stephen Breyer, Sonia Sotomayor ve Elena Kagan’ın gözlemlerine göre, Dobbs’tan önce bile, kürtaja karşı yasası karara yol açan eyalet Mississippi’deki sağlık sonuçları “hem kadınlar hem de çocuklar için berbattı”.

“Mississippi, ülkedeki en yüksek bebek ölüm oranına ve erken doğum, düşük doğum ağırlığı, sezaryen ve anne ölümü için en yüksek oranlardan bazılarına sahip” diye yazdılar. “Eyaletteki bir kadının hamileliği sona erdirmesi, kürtaj yaptırmaktan yaklaşık 75 kat daha tehlikeli.”

Muhtemelen tesadüf değil, Mississippi’nin ortalama yaşam süresi ülkedeki en kötü olanıdır.

Yaşam beklentisi, Amerikan demografisinde en az anlaşılan sosyoekonomik faktörlerden biridir. Ortalama yaşam beklentisinin evrensel bir sabit olduğu varsayımına dayanan bir “reform” olan emeklilik yaşını yükselterek Sosyal Güvenlik’in mali dengesizliğini gidermeye çalışmanın aptallığı hakkında sık sık yazdık.

Bununla birlikte, bu fikir, uzun ömür oranlarındaki faktörlerin çeşitliliğini ve diğer tüm sosyal ve ekonomik koşullara ne kadar yakından bağlı olduklarını tamamen gözden kaçırır. Bu temel gerçeği kavrayana kadar, trend çizgisini tersine çevirmek için hiçbir umut olmayacak.