La Brea Katran Çukurları ilk jeolojik miras alanları listesinde

ZUMAIA, İspanya —

Yakınlarda bir sonbahar gününde, bir yusufçuk büyük ihtimalle yumurtlayacak bir yer aramak için Hancock Parkı’na geldi. Derinliği birkaç milimetreyi geçmeyen birikmiş yağmur suyunun üzerine indi.

Ama bir şeyler yanlıştı. Vücudu suya ya da hemen altındaki bir şeye sıkıca tutundu. Kanat çırpma yavaşlayana kadar birkaç dakika boyunca kanatlarını öfkeyle çırptı, sonra durdu. Son 40.000 yılda sayısız kez gerçekleşen bir süreç sona ermişti.

La Brea Katran Çukurları’nın küratörü Emily Lindsey, Çukur 91’deki işlemleri gözlemlerken, “Aktif tuzak, orada,” dedi. Talihsiz böcek korkunç kurtları, Harlan’ın yer tembel hayvanını, Batılı bir atı ve maiyetini takip etmişti. diğer yaratıkların o affetmeyen asfalt yamasına.

Doğa harikaları düşünüldüğünde akla Mid-Wilshire bölgesi gelmez. Ancak Dünya üzerindeki başka hiçbir nokta, geç Kuvaterner Dönemi’ne ait bu kadar eksiksiz bir fosil kaydına sahip değildir. Bu, yaklaşık 15.000 yıl önce küresel ısınma, orman yangınları ve insan faaliyetini içeren bir yok olma olayında sona eren zaman aralığının gezegenin en iyi korunan kayıtlarından biridir.

Geçmiş ne kadar ilgi çekici olsa da, bize gelecek hakkında söyledikleri daha da önemli olabilir. Hancock Park’taki çamur, şu anda nereye gittiğimiz hakkında değerli ipuçları içeriyor.

Cuma günü, La Brea Katran Çukurları, dünyanın İlk 100 IUGS Jeolojik Miras Alanından biri olarak kabul edildi. Tanımlama, Uluslararası Jeoloji Bilimleri Birliği tarafından verilen ömür boyu başarı ödülüne benzer ve söz konusu yaşam bu gezegeninkidir.

UNESCO’nun Dünya Mirası alanları toplu olarak insanlığın hikayesini anlatan yerler ise, IUGS siteleri de evimizin ve insanlığın onu anlama çabalarının hikayesidir. (Aslında UNESCO, IUGS projesini destekleyen kuruluşlardan biridir.) Önümüzdeki yıllarda daha fazla sitenin adı verilecektir.

Burada, Kuzey İspanya’da bir hafta süren coşkulu ineklerle düzenlenen bir konferansta tanıtılan tasarımların çoğu, doğanın gerçekten kendini gösterdiği muhteşem doğal güzelliklerdir: Büyük Kanyon, Brezilya sınırında iki yana uzanan Iguazu Şelaleleri ve Everest Dağı’nın zirvesi Arjantin.

Neredeyse tamamı ormanlara, çöllere veya korunan alanlara yerleşmiş durumda; bazıları modern insan yerleşimlerinden uzak oldukları için iyi korunmuş durumda. (“Ulaşılması oldukça uzak,” dedi bir İngiliz jeolog, listede yer alan Kuzey Grönland’ın uzak köşelerindeki Kambriyen fosillerinin seçkin bir koleksiyonu olan Sirius Passet için yumuşak bir sesle.)

100 açılış alanından tam olarak biri şehrin ortasında bulunuyor.

::

Belli ki Los Angeles, Katran Çukurları’nı biliyor. Pandemiden önce her yıl yaklaşık yarım milyon kişi ziyaret ediyordu. Görüntünün kişinin beynine kazınması için annesinin “katran”a batışını seyreden bir fiberglas mamut ailesinin birden fazla görülmesi nadiren gerekir. (Bu arada, heykellerle ilgili neredeyse her şey bilimsel olarak yanlıştır, ancak duygusal etki gerçektir.)

Yine de, Katran Çukurları şehrin en önemli cazibe merkezi değildir ve IUGS listesindeki diğer sitelerin komuta ettiği türden ağırbaşlılıktan yoksundurlar. Hiç kimse Arjantin’deki Perito Moreno Buzulu’nda bir Lime scooter’ını terk etmez veya Zambezi Nehri’nin Victoria Şelaleleri’nin hemen yanına bir Equinox spor salonu inşa etmez.

Bu okul gezilerinde ve aile gezilerinde Angelenos’un tam olarak anlamadığı şey, Katran Çukurlarının bu gezegendeki yaşamı anlamak için ne kadar önemli olduğudur.

Katran Çukurları, çeşitli fosil yakıt üretimi türlerinin bir yan ürünü olan katranı gerçekten içermez. Bunlar aslında asfalt sızıntıları olarak bilinen şeylerdir.

Yapışkan malzeme, mamutları, kılıç dişli kedileri, dev tembel hayvanları ve diğer ikonik Buz Devri memelilerini ve yaşadıkları dünyanın mükemmele yakın bir kesitini yakaladı: kuşlar, böcekler, bitkiler, tohumlar, polenler. Çukurlardaki fosiller, bilim insanlarına hayvanların ne yediğini, çevrelerinin neye benzediğini ve onları neyin hasta ettiğini veya öldürdüğünü söyleyebilir.

Hancock Park’taki alanı denetleyen Los Angeles County Doğa Tarihi Müzesi başkanı Lori Bettison-Varga, “Bunun gibi başka bir şey yok” dedi.

::

Parlaklık ölçeğinin diğer ucunda, IUGS’nin jeolojik miras alanlarını kutlamaya başladığı İspanya’nın Bask Bölgesi’ndeki küçük bir kasaba olan Zumaia’daki sahil boyunca yükselen kaya oluşumları var. “Game of Thrones”un kıyıda çekilen sahneleri ve daha sonra prodüksiyona eklenen CGI ejderhaları, doğanın buraya ilk koyduklarından daha az etkileyici.

Çizgili kaya tabakaları 700 fit yüksekliğe kadar ulaşır ve altı milden fazla kıyı şeridini kaplar. Bir zamanlar eski bir deniz tabanının parçası olan her katman, zamanın bir ağaçtaki halkalar gibi geçişini gösteren, kabaca 100.000 yıllık birikmiş tortu içerir.

İber Yarımadası’nın devasa kuvveti Avrupa’ya çarpana kadar okyanusun dibinde 50 milyon yıldan fazla bir süredir oluşan kaya, uyanan bir devin battaniyelerini fırlatması gibi her şeyi yukarı doğru zorladı.

Bu tür kaya oluşumlarının jeolojik adı olan Zumaia flişi, Dünya’daki tek fliş değildir. Ama genel kanıya göre flişlerin en iyisi.

Bu yüzden, elbette, onlarca bilim adamı onu sudan seyretmek için bir tur teknesine bindi.

La Brea Katran Çukurları’nda paleobotanist olan Regan Dunn, kayadaki bir kıvrımı işaret ederek, “İşte,” dedi. “Bu K-Pg sınırı” – dinozorları ve Dünya’daki diğer canlıların kabaca %75’ini yok eden asteroit çarpmasının bıraktığı iridyum birikintilerinin görünür çizgisi.

Yolcular, bazı Los Angeles turistlerinin film yıldızlarının evlerine otobüs turlarında yaptıkları gibi fotoğraf çekmek için koştururken gemi bir tarafa yanaştı.

Daha sonra Doğa Tarihi Müzesi’nin araştırma ve koleksiyon başkanı Dunn ve Luis Chiappe, daha yakından bakmak için flişten aşağı indiler. Şerit yaklaşık 2 ila 3 inç genişliğindeydi, mineral benzeri bir dokuya ve her iki tarafındaki kilometrelerce uzunluktaki kayalardan tamamen farklı kurabiye ve krem ​​rengine sahipti.

K-Pg sınırı, gezegenin bir versiyonunun sonunu işaret ediyor. Dunn ellerini, asteroidin çarpmasından sonraki milyonlarca yıl içinde yaşamın yeniden dirilişini temsil eden, üzerinde balonlaşan kayaya koydu.

“Dinozorların olmadığı bir dünya,” dedi ellerini çıkıntı boyunca gezdirerek. “Hissedebiliyor musun?”

::

Paleontolojinin Los Angeles’ın en iyi bilinen endüstrisi olmadığını söylemek doğru olur. Katran Çukurları sitesi, IUGS zirvesine katılan uzmanların çoğunun bile aşina olmadığı kadar küçüktür.

Messel Pit Fosil Sahasını denetleyen kar amacı gütmeyen bir kuruluşu yöneten jeolog Marie-Luise Frey, “Fotoğrafları gördüğümde ve Kuvaterner, katran ve fosillerin işaretlerini gördüğümde, ‘Vay canına’ dedim,” dedi. Almanya’nın Frankfurt dışındaki bir ormanda IUGS listesine de giren bir fosil yatağı.

Frey, Katran Çukurları için “Kesinlikle harika,” dedi. “Böyle olan başka bir site bilmiyorum.”

Bir bakıma Katran Çukurları, Los Angeles’ı bugünkü haline getiren şeyin büyük bir parçası.

Chumash ve Tongva halkı tekneleri ve sepetleri su geçirmez hale getirmek için yerel asfaltı kullandı. Los Angeles’taki ilk petrol sahası, 1892’de iki başarısız altın arayıcısının şu anda Dodger Stadyumu olan yerin yakınında bir asfalt sızıntısını kazmasından sonra keşfedildi. 1900’lerin başlarında, LA’nın petrol patlaması resmen başlamıştı ve eyaletteki en verimli alan, şimdi Hancock Park olarak adlandırılan alanı kapsıyordu.

Rancho La Brea Oil Co.’nun sahibi George Hancock, işçilerinin gün yüzüne çıkardığı sıra dışı kemiklerin ilgisini çekmişti. Fosillerin korunması ve sergilenmesi için Los Angeles County’ye 23 dönümlük arazi bağışladı. La Brea Katran Çukurları şu anda bunlardan 13’ünü kaplıyor; Los Angeles County Sanat Müzesi ve halka açık bir park geri kalanı oluşturuyor.

LA’nın Kuaterner fosilleri, şehirde onlarla başa çıkmak için kurulan tek yerin sınırlarının çok ötesine uzanıyor. Mid-Wilshire yakınlarında hemen hemen her şey inşa edildiğinde, Doğa Tarihi Müzesi, inşaat sırasında ortaya çıkarılan bir sandık dolusu fosil alır.

Akademi Sinema Filmleri Müzesi: fosiller. O Equinox spor salonu: fosiller. LACMA’daki yer altı otopark yapısı, 16 yeni çukur ortaya çıkardı – esasen 16 dev, antik katran, kemik, bitki ve polen düğümü. Her biri bir çevre düzenleme şirketi tarafından dikkatlice kazıldı, kutulandı ve Katran Çukurlarına taşındı.

Küratör Lindsey, bazen ziyaretçilerin Katran Çukurlarını gerçek olarak düşünmelerinin zor olduğunu söyledi.

Hollywood ve Disneyland’ın yakınlığına dikkat çekerek, “İnsanlar Los Angeles’a hayal edilen, yaratılan deneyimleri görmeyi umarak geliyorlar” dedi. “Kazı ekibimiz, fosilleri çıkaran paleontologlar kendilerini aktör sanıyorlar. Bir de fosil laboratuvarında çalışan insanları aktör zannediyorlar. Hologram veya animatronik olduklarını bile düşündüler.”

Asfaltta yakalanan olayların nispeten yakın bir zamanda gerçekleştiğini de insanların anlaması zor. Dinozorların soyu yaklaşık 65 milyon yıl önce tükendi. O sahte aile dramasında yer alan Kolomb mamutları bu gezegende en son 10.000 yıl önceydi. Jeolojik açıdan, bu hiç de önemli değil.

Sincaplar, kuşlar ve böcekler hâlâ Hancock Park’taki açıkta kalan çukurlarda mahsur kalıyor. Paleontologlar, sürecin dinozorlarda olduğu gibi nasıl göründüğünü hayal etmek zorunda değiller – bunun 35.000 yıl önce olduğu yerde olmasını izleyebilirler. Yağmurdan sonraki sabah suyun asfaltı nasıl kapladığını ve ölümcül tuzakların orada ölen birçok canlıya baştan çıkarıcı içme yerleri gibi görüneceğini görebilirler.

Katran Çukurları bu yüzden önemlidir. Büyük ölçüde daha önceki tüm hayvanları tuzağa düşüren petrol tüketimiyle beslenen bir başka yok oluşa girerken, bize son büyük yok oluş olayının nasıl olduğunu gösteriyorlar.

Elbette neyin öldüğünün bir kaydı ama aynı zamanda bize neyin yaşadığını ve hatta muhtemelen neden yaşadığını da anlatıyor.

Doğa Tarihi Müzesi başkanı Bettison-Varga, “Bu sadece bir yok olma hikayesi değil” dedi. “Bu bir hayatta kalma hikayesi.”