BENn San Francisco yakınlarındaki Kensington, Berkeley’in yukarısındaki tepelerde, Daniel Ellsberg ve karısı Patricia’nın evidir. Oradan Golden Gate Köprüsü ve Pasifik Okyanusu’nun nefes kesici bir manzarasını gördüm. Yani burası, dokuz yıl önce, Edward Snowden ifşaatlarına ilişkin araştırmamın bir parçası olarak Ellsberg ile röportaj yaparken ilk karşılaşmamıza sahne oldu. Kendisiyle 5 Ekim 2014’te tanıştım ve kısa bir röportajın üç günlük macera dolu bir karşılaşmaya dönüşeceğini beklemiyordum. Bu ilk karşılaşmadan itibaren beklenmedik ve derin bir dostluk gelişti.
Tüm modern muhbirlerin bir simgesi ve “babası” olan Ellsberg, her sabah beni ev yapımı bir omletle karşıladı ve hayatından canlı bir şekilde bahsetti. Mimiklerle dolu bir coşkuyla, benim için defalarca bireysel sahneleri ve karşılaşmaları canlandırdı. İlerlemiş 83 yaşına rağmen, hiperaktif, enerji dolu bir ruha sahip karizmatik bir çocuk olarak karşımıza çıktı. Hafızasından ve keskin zekasından etkilendim. Bir yakınlık anında, 20 Temmuz’da Hitler’e yönelik suikast girişimine karışan ve daha sonra SS tarafından idam edilen Albrecht Haushofer’in bir sonesini bile okudu. Bu etkileyici şiirin son satırlarını Almanca olarak telaffuz etti: “Uyardım – yeterince sert ve net değil! / Ve bugün neye borçlu olduğumu biliyorum.”
Elbette, yarım asır önce Amerika’nın Vietnam Savaşı’na müdahalesinin gerçek boyutunu ortaya koyan ufuk açıcı ifşası olan Pentagon Belgeleri hakkında da konuştuk. Ellsberg, bu belgelerin yayınlanmasının onlarca yıllık bir savaşı sona erdireceği ve ABD halkını hükümetin yalanlarını görmeye ikna edeceği yönündeki umutlarını paylaştı. Ama aynı zamanda hayal kırıklıklarıyla da karşı karşıya kaldı. Görünüşe göre dünya her zaman gerçeği duymak istemiyordu. Ve sadece birkaçı onları ifşa etmeye cesaret ediyor. Ona, NSA toplu gözetimi hakkında Snowden kadar bilgi sahibi olan ancak çenelerini kapalı tutmayı tercih eden milyonlarca insanın olduğunu sorduğumda, “İnsanlar, bilseler bile gruplarına bağlı kalmak için her şeyi yaparlar” diye yanıt verdi. bu grubun artık düzgün davranmadığını, karanlık entrikalara bulaştıklarını veya suçlu haline geldiklerini anlarlar. Bu gruptan dışlanma ve toplum tarafından dışlanma düşüncesine katlanamıyorlar. Neredeyse hiç kimse bunu kendi üzerine almaya istekli değildir. Çoğu sadece buna uyuyor.” Kuralın nadir istisnalarının onu daha çok meşgul ettiğini anlıyordu. Bu nedenle, Moskova’da şahsen ziyaret ettiği Snowden gibi diğer muhbirler, onu kendi durumundan çok daha fazla etkiledi. Yorulmadan kendisi ve kırk yıl beklediğini söylediği Wikileaks muhbiri Chelsea Manning için kampanya yürüttü ve Snowden sadece üç yıl sonra onu takip etti. Bu ona her şeye rağmen umut veriyordu.
Nükleer tehdide karşı kullanın
Ancak Daniel Ellsberg bir muhbirden çok daha fazlasıydı. Yorulmak bilmeyen bir sivil cesarete ve hakikatin ve basın özgürlüğünün önemine derin bir inancı olan bir adamdı. Yaptıkları sadece tarih kitaplarına damgasını vurmakla kalmadı, sayısız insanın hayatını da etkiledi. Kendisini şikayetleri ortaya çıkarmaya ve insan haklarını savunmaya adamış nesiller boyu muhbirler, muhalifler ve gazeteciler için bir rol modeldi.
Son yıllarda Ellsberg ile iletişimimi sürdürdüm. Kendisiyle son röportajım Haziran 2021’de WELT’te yayınlanmıştı. 90’larında olmasına rağmen, inandığı şey için ayağa kalkma konusundaki sarsılmaz kararlılığını hâlâ hissettim. Barışa olan bağlılığı, insanlığın nükleer tehditlerden korunması ve ifade ve basın özgürlüğü üzerindeki artan kısıtlamalar konusundaki endişesi sınır tanımıyordu.
ayrıca oku
Oliver Stone ile röportaj
Wikileaks’in kurucusu Julian Assange ile ikimizin de özel bir dostluğu vardı. Ellsberg’in Assange’a verdiği destek, yalnızca kişisel bir bağın ifadesi değil, aynı zamanda gerçeği ortaya çıkarmak isteyen gazetecileri savunmanın son derece önemli olduğuna olan inancının bir işaretiydi. Ellsberg, bildiğimiz şekliyle araştırmacı gazeteciliğe yönelik göze batan tehdidin farkındaydı: Casusluk Yasası kapsamında yargılanan ilk gazeteci olan Julian Assange davası, Ellsberg’i temelden şok etti. Bu davada, basın özgürlüğüne yönelik doğrudan bir tehdit ve uygunsuz gerçekleri ifşa eden gazetecilerin suç sayılma olasılığını gördü. Ellsberg, Assange’ın savunmasının ön saflarında savaştı ve onun ve tüm gazetecilerin hakları için şiddetle mücadele etti.
sarsılmaz iyimserlik
Daniel Ellsberg, 16 Haziran’da Kensington’daki evinde ailesiyle çevriliyken kanserden öldü. Gerçeğe ve basın özgürlüğünü savunmaya olan tutkusu ve bağlılığı, kalplerimizde ve ortak hafızalarımızda derin bir iz bırakıyor. Adaletsizliği açığa vurmak ve gerçek olmayanlarla savaşmak söz konusu olduğunda sesi yüksek ve korkusuzdu. Assange, Manning ve Snowden’a olan bağlılığı, doğru ve doğru olduğuna inandığı şey için verdiği amansız mücadelenin sadece bir başka bölümüydü.
Dünya, bize bazen dünyayı ve tarihin akışını derinden değiştirmek için büyük bir ordunun değil, tek bir kişinin yeterli olduğunu hatırlatan olağanüstü bir insanı kaybetti. Daniel Ellsberg’in mirası, dünyanın dört bir yanındaki insanlara gerçekler için ayağa kalkmaları ve onu gün ışığına çıkarmak için hayatlarını riske atanları desteklemeleri için ilham vermeye devam edecek.
ayrıca oku
Pandemi ve Ukrayna savaşının şekillendirdiği son yıllarda dünyayı ne zaman umutsuzluğa kaptırmakla tehdit etsem, onun eşsiz dürüstlüğü, cesareti ve sarsılmaz iyimserliği umudumu kaybetmememe yardımcı oldu. Bana her şeyin yolunda gitmesinin “pek olası değil ama imkansız da olmadığını” söyledi. İmkansız olmayanın bu olasılığı, vazgeçmemesi için yeterliydi. Ancak naif bir umut değil, uzun, cesur ve olaylarla dolu bir hayatın şekillendirdiği gerçekçi ve bilgece bir umuttu. 1 Mart 2023’te tüm arkadaşlarına “böyle insanları tanımak ve onlarla çalışmak ayrıcalığı” için minnettarlığını ifade ederek gönderdiği uzun veda mektubu beni ve onu tanıyan herkesi derinden etkiledi. Arkadaşlıklarının “çok ayrıcalıklı ve çok mutlu hayatının” en değerli yönlerinden biri olduğunu yazdı. Mektubu, “Bu mesajı gönderdiğim tüm dostlarım ve iş arkadaşlarım da dahil olmak üzere milyonlarca insanın bu hedefleri gerçekleştirmek ve hayatta kalmak için durmaksızın mücadele edecek bilgeliğe, özveriye ve ahlaki cesarete sahip olduğunu bildiğim için şanslıyım. gezegenimizin ve canlılarının (…) Günlerinizin sonunda benim şimdi hissettiğim kadar neşe ve şükran duymanızı dilerim. Sevgiler Dan.”
1970 doğumlu Angela Richter, Frankfurt’ta HFMDK’de yönetmen, yazar ve yönetmenlik profesörüdür. Son olarak Viyana’daki Werk X’te Elfriede Jelinek’e dayanan “tod-krank.doc/Jelinek vs. Chatgpt” filmini yönetti. Daniel Ellsberg ile ilk kez 2014 yılında WDR, Schauspiel Köln ve yapımcı Gebrüder Beetz ile birlikte dijital kitle gözetimi üzerine etkileşimli transmedya projesi Supernerds’ı yazarken ve yönetirken tanıştı. 2015 yılında “Supernerds” kitabını yayınladı. Daniel Ellsberg ile yapılan ilk röportajı da içeren, NSA muhbirleri ve dijital muhaliflerle yapılan röportajlardan oluşan bir cilt olan Heroes ile Sohbetler.
Tüm modern muhbirlerin bir simgesi ve “babası” olan Ellsberg, her sabah beni ev yapımı bir omletle karşıladı ve hayatından canlı bir şekilde bahsetti. Mimiklerle dolu bir coşkuyla, benim için defalarca bireysel sahneleri ve karşılaşmaları canlandırdı. İlerlemiş 83 yaşına rağmen, hiperaktif, enerji dolu bir ruha sahip karizmatik bir çocuk olarak karşımıza çıktı. Hafızasından ve keskin zekasından etkilendim. Bir yakınlık anında, 20 Temmuz’da Hitler’e yönelik suikast girişimine karışan ve daha sonra SS tarafından idam edilen Albrecht Haushofer’in bir sonesini bile okudu. Bu etkileyici şiirin son satırlarını Almanca olarak telaffuz etti: “Uyardım – yeterince sert ve net değil! / Ve bugün neye borçlu olduğumu biliyorum.”
Elbette, yarım asır önce Amerika’nın Vietnam Savaşı’na müdahalesinin gerçek boyutunu ortaya koyan ufuk açıcı ifşası olan Pentagon Belgeleri hakkında da konuştuk. Ellsberg, bu belgelerin yayınlanmasının onlarca yıllık bir savaşı sona erdireceği ve ABD halkını hükümetin yalanlarını görmeye ikna edeceği yönündeki umutlarını paylaştı. Ama aynı zamanda hayal kırıklıklarıyla da karşı karşıya kaldı. Görünüşe göre dünya her zaman gerçeği duymak istemiyordu. Ve sadece birkaçı onları ifşa etmeye cesaret ediyor. Ona, NSA toplu gözetimi hakkında Snowden kadar bilgi sahibi olan ancak çenelerini kapalı tutmayı tercih eden milyonlarca insanın olduğunu sorduğumda, “İnsanlar, bilseler bile gruplarına bağlı kalmak için her şeyi yaparlar” diye yanıt verdi. bu grubun artık düzgün davranmadığını, karanlık entrikalara bulaştıklarını veya suçlu haline geldiklerini anlarlar. Bu gruptan dışlanma ve toplum tarafından dışlanma düşüncesine katlanamıyorlar. Neredeyse hiç kimse bunu kendi üzerine almaya istekli değildir. Çoğu sadece buna uyuyor.” Kuralın nadir istisnalarının onu daha çok meşgul ettiğini anlıyordu. Bu nedenle, Moskova’da şahsen ziyaret ettiği Snowden gibi diğer muhbirler, onu kendi durumundan çok daha fazla etkiledi. Yorulmadan kendisi ve kırk yıl beklediğini söylediği Wikileaks muhbiri Chelsea Manning için kampanya yürüttü ve Snowden sadece üç yıl sonra onu takip etti. Bu ona her şeye rağmen umut veriyordu.
Nükleer tehdide karşı kullanın
Ancak Daniel Ellsberg bir muhbirden çok daha fazlasıydı. Yorulmak bilmeyen bir sivil cesarete ve hakikatin ve basın özgürlüğünün önemine derin bir inancı olan bir adamdı. Yaptıkları sadece tarih kitaplarına damgasını vurmakla kalmadı, sayısız insanın hayatını da etkiledi. Kendisini şikayetleri ortaya çıkarmaya ve insan haklarını savunmaya adamış nesiller boyu muhbirler, muhalifler ve gazeteciler için bir rol modeldi.
Son yıllarda Ellsberg ile iletişimimi sürdürdüm. Kendisiyle son röportajım Haziran 2021’de WELT’te yayınlanmıştı. 90’larında olmasına rağmen, inandığı şey için ayağa kalkma konusundaki sarsılmaz kararlılığını hâlâ hissettim. Barışa olan bağlılığı, insanlığın nükleer tehditlerden korunması ve ifade ve basın özgürlüğü üzerindeki artan kısıtlamalar konusundaki endişesi sınır tanımıyordu.
ayrıca oku
Oliver Stone ile röportaj
Wikileaks’in kurucusu Julian Assange ile ikimizin de özel bir dostluğu vardı. Ellsberg’in Assange’a verdiği destek, yalnızca kişisel bir bağın ifadesi değil, aynı zamanda gerçeği ortaya çıkarmak isteyen gazetecileri savunmanın son derece önemli olduğuna olan inancının bir işaretiydi. Ellsberg, bildiğimiz şekliyle araştırmacı gazeteciliğe yönelik göze batan tehdidin farkındaydı: Casusluk Yasası kapsamında yargılanan ilk gazeteci olan Julian Assange davası, Ellsberg’i temelden şok etti. Bu davada, basın özgürlüğüne yönelik doğrudan bir tehdit ve uygunsuz gerçekleri ifşa eden gazetecilerin suç sayılma olasılığını gördü. Ellsberg, Assange’ın savunmasının ön saflarında savaştı ve onun ve tüm gazetecilerin hakları için şiddetle mücadele etti.
sarsılmaz iyimserlik
Daniel Ellsberg, 16 Haziran’da Kensington’daki evinde ailesiyle çevriliyken kanserden öldü. Gerçeğe ve basın özgürlüğünü savunmaya olan tutkusu ve bağlılığı, kalplerimizde ve ortak hafızalarımızda derin bir iz bırakıyor. Adaletsizliği açığa vurmak ve gerçek olmayanlarla savaşmak söz konusu olduğunda sesi yüksek ve korkusuzdu. Assange, Manning ve Snowden’a olan bağlılığı, doğru ve doğru olduğuna inandığı şey için verdiği amansız mücadelenin sadece bir başka bölümüydü.
Dünya, bize bazen dünyayı ve tarihin akışını derinden değiştirmek için büyük bir ordunun değil, tek bir kişinin yeterli olduğunu hatırlatan olağanüstü bir insanı kaybetti. Daniel Ellsberg’in mirası, dünyanın dört bir yanındaki insanlara gerçekler için ayağa kalkmaları ve onu gün ışığına çıkarmak için hayatlarını riske atanları desteklemeleri için ilham vermeye devam edecek.
ayrıca oku
Pandemi ve Ukrayna savaşının şekillendirdiği son yıllarda dünyayı ne zaman umutsuzluğa kaptırmakla tehdit etsem, onun eşsiz dürüstlüğü, cesareti ve sarsılmaz iyimserliği umudumu kaybetmememe yardımcı oldu. Bana her şeyin yolunda gitmesinin “pek olası değil ama imkansız da olmadığını” söyledi. İmkansız olmayanın bu olasılığı, vazgeçmemesi için yeterliydi. Ancak naif bir umut değil, uzun, cesur ve olaylarla dolu bir hayatın şekillendirdiği gerçekçi ve bilgece bir umuttu. 1 Mart 2023’te tüm arkadaşlarına “böyle insanları tanımak ve onlarla çalışmak ayrıcalığı” için minnettarlığını ifade ederek gönderdiği uzun veda mektubu beni ve onu tanıyan herkesi derinden etkiledi. Arkadaşlıklarının “çok ayrıcalıklı ve çok mutlu hayatının” en değerli yönlerinden biri olduğunu yazdı. Mektubu, “Bu mesajı gönderdiğim tüm dostlarım ve iş arkadaşlarım da dahil olmak üzere milyonlarca insanın bu hedefleri gerçekleştirmek ve hayatta kalmak için durmaksızın mücadele edecek bilgeliğe, özveriye ve ahlaki cesarete sahip olduğunu bildiğim için şanslıyım. gezegenimizin ve canlılarının (…) Günlerinizin sonunda benim şimdi hissettiğim kadar neşe ve şükran duymanızı dilerim. Sevgiler Dan.”
1970 doğumlu Angela Richter, Frankfurt’ta HFMDK’de yönetmen, yazar ve yönetmenlik profesörüdür. Son olarak Viyana’daki Werk X’te Elfriede Jelinek’e dayanan “tod-krank.doc/Jelinek vs. Chatgpt” filmini yönetti. Daniel Ellsberg ile ilk kez 2014 yılında WDR, Schauspiel Köln ve yapımcı Gebrüder Beetz ile birlikte dijital kitle gözetimi üzerine etkileşimli transmedya projesi Supernerds’ı yazarken ve yönetirken tanıştı. 2015 yılında “Supernerds” kitabını yayınladı. Daniel Ellsberg ile yapılan ilk röportajı da içeren, NSA muhbirleri ve dijital muhaliflerle yapılan röportajlardan oluşan bir cilt olan Heroes ile Sohbetler.