2015 yılında üçüncü (ve son) çocuğumuzu doğurduktan sadece beş ay sonra eşim tuhaf bir şey yaşadı: Gülümsemesi çarpıklaştı.
Dış görünüş önemli değildi elbette. Bu, muhtemelen kontrol etmeniz gereken yeni ben gibi, dikkat çekici ve endişe verici olacak kadar farklıydı.
Sonraki birkaç ay boyunca, iyi niyetli doktorlar sağ çenesindeki şişliği kanserden başka bir şey olarak ele aldılar, çünkü 30'lu yaşlarındaki sigara içmeyen biri için bu her zaman başka bir şeydi. Bir baş-boyun cerrahı eldiven giyip karımın boğazının arkasını dürttüğünde ve bademciklerinden birinin oldukça sert hissettiğini söylediğinde bu durum değişti.
Neredeyse kesin olarak bademcik kanseri olduğunu ve karımın çenesindeki büyümenin bunun yayıldığını gösterdiğini söyledi. Biyopsiler, ameliyat ve taramalar doktorun şüphesini doğruladı.
Ayrıca bir şey daha öğrendik: Eğer karım daha gençken yeni bir aşı mevcut olsaydı, onun yaşamak üzere olduğu her şey – günlük radyasyon tedavisi, hastanede kalışlar, kemoterapi enjeksiyonları, enfeksiyonlar, açlık ve sürekli ağrı, bunların hiçbirinin gerçekleşmeyeceğinden emin olmadan. işe yarayacaktı – önlenebilirdi.
Eşimin kanserine insan papilloma virüsü neden oldu, neredeyse herkes hayatının bir noktasında bu virüse yakalanacak çünkü neredeyse herkes hayatının bir noktasında cinsel açıdan aktif. Büyük çoğunluğumuz HPV'ye sahip olduğumuzu asla bilmez; ancak bu ülkede her yıl yaklaşık 47.000'imizde rahim ağzı, boğaz kanseri ve virüsle ilişkili diğer kanser türleri gelişiyor.
Eşim de o insanlardan biriydi. Sadece o oldu, ben ya da HPV taşıdığını asla bilemeyecek kadar şanslı olan başkası değil.
Bu hikayeyi şimdi, teşhisin üzerinden sekiz yıldan fazla bir süre geçtikten sonra paylaşıyorum, çünkü aşıya şüpheyle yaklaşan kötü şöhretli biri, yakında ABD Sağlık ve İnsani Hizmetler Bakanlığı'nın başına geçebilir. Başkanlığa seçilen Donald Trump'ın bu iş için seçtiği kişi Robert F. Kennedy Jr.'dı. HPV aşısının üreticisi Gardasil'e dava açıldıonu “tehlikeli ve kusurlu” olarak nitelendirdi ve “ciddi ve yaşamı değiştirecek yaralanmalara” neden olduğunu söyledi.
Çok sayıda bilim insanı ve diğer gazeteciler Gardasil'e karşı geniş çapta dolaşan iddiaların gerçekleri kontrol edildi ve bunların abartılı veya tamamen yanlış olduğunu tespit ettim; Çalışmalarını burada kopyalamayacağım. Aktarmak istediğim şey, aşılamanın önleyebileceği bir tür HPV kanserinin tedavisinden kaynaklanan “ciddi ve yaşamı değiştiren yaralanmalardan” bazılarıdır.
Eşime Haziran 2016'da teşhis konuldu. İkizlerimiz yakın zamanda 4 yaşına girmişti ve en küçüğümüz 9 aylıktı. HPV'ye bağlı boğaz kanserinde hayatta kalma oranları nispeten yüksek olmasına rağmen, çocuğunuzun annesinin beş yıl içinde yaklaşık 7'de 1 ölme şansına sahip olduğunu duymak, sizi diğerlerinin pahasına tek bir şeye odaklar: hayatta kalma.
Doktorlar karımı tedavisinin acımasız olacağı konusunda uyardı: İki ay boyunca aldığı haftalık beş radyasyon dozu cildini yakacak, muhtemelen yiyecek ve su yutmayı dayanılmaz hale getirecek ve potansiyel olarak tükürük bezlerine yıllar boyunca, hatta hayatının geri kalanına zarar verecek. Bunların hepsinin doğru olduğu ortaya çıktı. Eşim çok yemek yemek istiyordu ama ağzındaki ve boğazındaki yaralar bunu imkansız hale getiriyordu.
Düşünün ki: Yiyeceğin kolay bulunmasına rağmen aç kalıyorsunuz, siz o yiyeceği yemek istiyorsunuz ve herkes sanki ağzınızda ve boğazınızda sürekli bir yanma hissi değil de irade meselesiymiş gibi o yiyeceği yemeniz için size yalvarıyor.
Kendisi şu anda sağlıklı ancak her boğaz ağrısı veya genişleyen bezler (her ikisi de soğuk algınlığının ve Kovid-19'un belirtileri) Büyük C'nin geri dönüşüne dair endişelere yol açıyor. Bir muayeneden muayeneye yaşıyor, en son “her şey yolunda”dan gelen rahatlama ile bir sonraki randevu yaklaştıkça artan kaygı arasında gidip geliyor. Sürekli ağız kuruluğuyla ve çok sık (ve korkutucu) boğulma nöbetleriyle yaşıyor.
Mali sonuçlar da devam etti. Sağlık sigortamız planlandığı gibi çalıştı ancak kanser, karımın doğum izninden sonra işe dönme planını askıya aldı. Planladığımızdan iki kat daha uzun bir süre gelirsiz kalmak bizi yıllarca sürecek derin bir çukura soktu.
Görünüşe bakılırsa artık normale döndük. Bunun için kemoterapi ve radyasyon gibi kör araçlara ve eşimin kalıcı kararlılığına teşekkür etmemiz gerekiyor. Ancak yetişkinliğe ulaşan nesillerin çocukları, karımın gerçekliğini asla bilmemelerini sağlayacak çok daha iyi bir teşekkür aracına sahip olabilir. HPV aşısı olarak bilinen aşılara aslında kanser aşısı denmesi gerekir.
Ve evet, ne olursa olsun üç çocuğum kanser aşısını yaptıracak.
Dış görünüş önemli değildi elbette. Bu, muhtemelen kontrol etmeniz gereken yeni ben gibi, dikkat çekici ve endişe verici olacak kadar farklıydı.
Sonraki birkaç ay boyunca, iyi niyetli doktorlar sağ çenesindeki şişliği kanserden başka bir şey olarak ele aldılar, çünkü 30'lu yaşlarındaki sigara içmeyen biri için bu her zaman başka bir şeydi. Bir baş-boyun cerrahı eldiven giyip karımın boğazının arkasını dürttüğünde ve bademciklerinden birinin oldukça sert hissettiğini söylediğinde bu durum değişti.
Neredeyse kesin olarak bademcik kanseri olduğunu ve karımın çenesindeki büyümenin bunun yayıldığını gösterdiğini söyledi. Biyopsiler, ameliyat ve taramalar doktorun şüphesini doğruladı.
Ayrıca bir şey daha öğrendik: Eğer karım daha gençken yeni bir aşı mevcut olsaydı, onun yaşamak üzere olduğu her şey – günlük radyasyon tedavisi, hastanede kalışlar, kemoterapi enjeksiyonları, enfeksiyonlar, açlık ve sürekli ağrı, bunların hiçbirinin gerçekleşmeyeceğinden emin olmadan. işe yarayacaktı – önlenebilirdi.
Eşimin kanserine insan papilloma virüsü neden oldu, neredeyse herkes hayatının bir noktasında bu virüse yakalanacak çünkü neredeyse herkes hayatının bir noktasında cinsel açıdan aktif. Büyük çoğunluğumuz HPV'ye sahip olduğumuzu asla bilmez; ancak bu ülkede her yıl yaklaşık 47.000'imizde rahim ağzı, boğaz kanseri ve virüsle ilişkili diğer kanser türleri gelişiyor.
Eşim de o insanlardan biriydi. Sadece o oldu, ben ya da HPV taşıdığını asla bilemeyecek kadar şanslı olan başkası değil.
Bu hikayeyi şimdi, teşhisin üzerinden sekiz yıldan fazla bir süre geçtikten sonra paylaşıyorum, çünkü aşıya şüpheyle yaklaşan kötü şöhretli biri, yakında ABD Sağlık ve İnsani Hizmetler Bakanlığı'nın başına geçebilir. Başkanlığa seçilen Donald Trump'ın bu iş için seçtiği kişi Robert F. Kennedy Jr.'dı. HPV aşısının üreticisi Gardasil'e dava açıldıonu “tehlikeli ve kusurlu” olarak nitelendirdi ve “ciddi ve yaşamı değiştirecek yaralanmalara” neden olduğunu söyledi.
Çok sayıda bilim insanı ve diğer gazeteciler Gardasil'e karşı geniş çapta dolaşan iddiaların gerçekleri kontrol edildi ve bunların abartılı veya tamamen yanlış olduğunu tespit ettim; Çalışmalarını burada kopyalamayacağım. Aktarmak istediğim şey, aşılamanın önleyebileceği bir tür HPV kanserinin tedavisinden kaynaklanan “ciddi ve yaşamı değiştiren yaralanmalardan” bazılarıdır.
Eşime Haziran 2016'da teşhis konuldu. İkizlerimiz yakın zamanda 4 yaşına girmişti ve en küçüğümüz 9 aylıktı. HPV'ye bağlı boğaz kanserinde hayatta kalma oranları nispeten yüksek olmasına rağmen, çocuğunuzun annesinin beş yıl içinde yaklaşık 7'de 1 ölme şansına sahip olduğunu duymak, sizi diğerlerinin pahasına tek bir şeye odaklar: hayatta kalma.
Doktorlar karımı tedavisinin acımasız olacağı konusunda uyardı: İki ay boyunca aldığı haftalık beş radyasyon dozu cildini yakacak, muhtemelen yiyecek ve su yutmayı dayanılmaz hale getirecek ve potansiyel olarak tükürük bezlerine yıllar boyunca, hatta hayatının geri kalanına zarar verecek. Bunların hepsinin doğru olduğu ortaya çıktı. Eşim çok yemek yemek istiyordu ama ağzındaki ve boğazındaki yaralar bunu imkansız hale getiriyordu.
Düşünün ki: Yiyeceğin kolay bulunmasına rağmen aç kalıyorsunuz, siz o yiyeceği yemek istiyorsunuz ve herkes sanki ağzınızda ve boğazınızda sürekli bir yanma hissi değil de irade meselesiymiş gibi o yiyeceği yemeniz için size yalvarıyor.
Kendisi şu anda sağlıklı ancak her boğaz ağrısı veya genişleyen bezler (her ikisi de soğuk algınlığının ve Kovid-19'un belirtileri) Büyük C'nin geri dönüşüne dair endişelere yol açıyor. Bir muayeneden muayeneye yaşıyor, en son “her şey yolunda”dan gelen rahatlama ile bir sonraki randevu yaklaştıkça artan kaygı arasında gidip geliyor. Sürekli ağız kuruluğuyla ve çok sık (ve korkutucu) boğulma nöbetleriyle yaşıyor.
Mali sonuçlar da devam etti. Sağlık sigortamız planlandığı gibi çalıştı ancak kanser, karımın doğum izninden sonra işe dönme planını askıya aldı. Planladığımızdan iki kat daha uzun bir süre gelirsiz kalmak bizi yıllarca sürecek derin bir çukura soktu.
Görünüşe bakılırsa artık normale döndük. Bunun için kemoterapi ve radyasyon gibi kör araçlara ve eşimin kalıcı kararlılığına teşekkür etmemiz gerekiyor. Ancak yetişkinliğe ulaşan nesillerin çocukları, karımın gerçekliğini asla bilmemelerini sağlayacak çok daha iyi bir teşekkür aracına sahip olabilir. HPV aşısı olarak bilinen aşılara aslında kanser aşısı denmesi gerekir.
Ve evet, ne olursa olsun üç çocuğum kanser aşısını yaptıracak.