Los Angeles İlçesi'nde gelişimsel engelli binlerce çocuğu ve yetişkini destekleyen kar amacı gütmeyen bir kuruluşun lideri olarak, otizmli çocukları yetiştiren ailelerin gücünü, dayanıklılığını ve haysiyetini ilk elden gördüm. Bu yüzden ABD Sağlık ve İnsan Hizmetleri Sekreteri'nin geçen hafta otizmin çocukları ve aileleri “yok ettiğini” ve “ülkemiz için felaket” olduğunu iddia ettiğimde, derinden rahatsız oldum ama ne yazık ki şaşırmadım.
Robert F. Kennedy Jr.'ın otizmle ilgili kamuoyunda yapılan birçok kişi gibi aşırı açıklamalar, karmaşık insan hikayelerini basit trajediye indiriyor. Bireyleri ve aileleri kırık olarak boyarlar. Bir otizm teşhisinin, bir başlangıç değil, bir son olduğu fikrini sürdürürler. Ve zaten günlük zorluklarla karşılaşan aileler için – okul sistemleri, sağlık sigortası, terapiler ve iş, yaşam ve bakım dengeleri – bu tür bir dil başka bir darbe.
Daha da kötüsü, şu anda bu ailelerin karşılaştığı gerçek, acil sorunlardan uzaklaşıyor – özellikle Medicaid'e güvendikleri destekleri tahrip edebilecek kesintiler.
Açık olmak gerekirse: otizmin yaygınlığı artıyor. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri şimdi ABD'deki 31 çocuktan 1'inin sadece birkaç yıl önce 36'da 1'e kadar otizm teşhisi konulduğunu tahmin ediyor. Ancak bu, otizmin bir felaket olduğu anlamına gelmez. CDC, değişikliğin daha iyi farkındalığı, gelişmiş teşhis araçlarını ve özellikle yetersiz hizmet alan topluluklarda daha fazla aileyi yansıttığını söylüyor.
Burada Kaliforniya'da, Devlet Gelişim Hizmetleri Bakanlığı 400.000'den fazla yetişkine ve otizm de dahil olmak üzere gelişimsel engelli çocuğa hizmet vermektedir. Bu son on yılda% 40'lık bir artış, ancak mevcut olan hizmetler ayakta kalmadı. Erken müdahale yardımı ve davranışsal terapiden iş desteğine ve bağımsız yaşam programlarına kadar, aileler genellikle uzun bekleme listeleri ve sınırlı seçeneklerle, özellikle de işçi sınıfı ve düşük gelirli topluluklarda.
Şimdi, daha fazla ailenin yardım aradığı gibi, bazı federal milletvekilleri milyonlarca engelli Amerikalı için hizmetleri tehdit edebilecek Medicaid bütçe kesintileri çağrısında bulunuyor. Engelli 15 milyondan fazla insan, burada Kaliforniya'da 1,9 milyondan fazla da dahil olmak üzere Medicaid ülke çapında güveniyor.
Bunlar bahsetmemiz gereken tehditler. Aşılar üzerinde panik üretilmemiştir. Otizmin nedeni hakkında asılsız teoriler değil. Ve kesinlikle aileleri destek aradığı için utandıran dikkatsiz kelimeler.
Kennedy bir şey hakkında haklı: Aileler önemli. Fakat onları gerçekten önemsiyorsak, onları siyasallaştırmamalı – korumalıyız. Gecelerini çocuklarını terapi için onaylamak için evrakları doldurarak geçiren iki iş çalışan bekar ebeveynlerle tanıştım. Kardeşlerin kendi ergenlik döneminde gezinen kardeşlere bakmak için adım attığını gördüm. Tüm ailelerin şiddetli savunucular haline geldiğini gördüm, çocuklarının gelişebileceği karşılama toplulukları inşa ettim.
Bu ailelerin ihtiyaç duyduğu şey suç değil, yatırımdır. Hizmetlerde. Konutta. İstihdam yollarında. Araştırmada-evet-ama aynı zamanda haysiyet ve tam, kendi kendini belirleyen bir yaşam hakkı.
Kuruluşumun hizmet verdiği kişiler “yok edilmez”. Öğreniyorlar, çalışıyorlar, sanat yaratıyorlar, gönüllülük yapıyorlar, arkadaş ediniyorlar ve amaç hayatı kuruyorlar. Onları destekleyen bakıcılar, eğitimciler ve doğrudan servis sağlayıcılar yenilmez – acımasızdırlar. Ve hikayeleri, uyarıcı masallar değil, olasılıktan vasiyetname olarak söylenmeyi hak ediyor.
Korku çağırmak yerine geleceğe odaklanalım. Hizmetlere adil erişim taahhüt edelim. Kaliforniya'nın otizm ve gelişimsel engelli insanları desteklemede ulusa liderlik etmesini sağlayalım. Ve farkı damgalayan ve onu yaşayanları izole eden söylemleri reddedelim.
Los Angeles, çeşitlilik, yenilik ve kalp üzerine inşa edilmiş bir şehirdir. Engellilik topluluğumuz farklı değil. Katkılarını onurlandırmanın zamanı geldi – acıma veya panikle değil, ortaklık ve ilerleme ile.
Veronica A. ARTEAGA, merkezi Culver City'de bulunan Olağanüstü Çocuk Vakfı'nın başkanı ve CEO'sudur.
Robert F. Kennedy Jr.'ın otizmle ilgili kamuoyunda yapılan birçok kişi gibi aşırı açıklamalar, karmaşık insan hikayelerini basit trajediye indiriyor. Bireyleri ve aileleri kırık olarak boyarlar. Bir otizm teşhisinin, bir başlangıç değil, bir son olduğu fikrini sürdürürler. Ve zaten günlük zorluklarla karşılaşan aileler için – okul sistemleri, sağlık sigortası, terapiler ve iş, yaşam ve bakım dengeleri – bu tür bir dil başka bir darbe.
Daha da kötüsü, şu anda bu ailelerin karşılaştığı gerçek, acil sorunlardan uzaklaşıyor – özellikle Medicaid'e güvendikleri destekleri tahrip edebilecek kesintiler.
Açık olmak gerekirse: otizmin yaygınlığı artıyor. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri şimdi ABD'deki 31 çocuktan 1'inin sadece birkaç yıl önce 36'da 1'e kadar otizm teşhisi konulduğunu tahmin ediyor. Ancak bu, otizmin bir felaket olduğu anlamına gelmez. CDC, değişikliğin daha iyi farkındalığı, gelişmiş teşhis araçlarını ve özellikle yetersiz hizmet alan topluluklarda daha fazla aileyi yansıttığını söylüyor.
Burada Kaliforniya'da, Devlet Gelişim Hizmetleri Bakanlığı 400.000'den fazla yetişkine ve otizm de dahil olmak üzere gelişimsel engelli çocuğa hizmet vermektedir. Bu son on yılda% 40'lık bir artış, ancak mevcut olan hizmetler ayakta kalmadı. Erken müdahale yardımı ve davranışsal terapiden iş desteğine ve bağımsız yaşam programlarına kadar, aileler genellikle uzun bekleme listeleri ve sınırlı seçeneklerle, özellikle de işçi sınıfı ve düşük gelirli topluluklarda.
Şimdi, daha fazla ailenin yardım aradığı gibi, bazı federal milletvekilleri milyonlarca engelli Amerikalı için hizmetleri tehdit edebilecek Medicaid bütçe kesintileri çağrısında bulunuyor. Engelli 15 milyondan fazla insan, burada Kaliforniya'da 1,9 milyondan fazla da dahil olmak üzere Medicaid ülke çapında güveniyor.
Bunlar bahsetmemiz gereken tehditler. Aşılar üzerinde panik üretilmemiştir. Otizmin nedeni hakkında asılsız teoriler değil. Ve kesinlikle aileleri destek aradığı için utandıran dikkatsiz kelimeler.
Kennedy bir şey hakkında haklı: Aileler önemli. Fakat onları gerçekten önemsiyorsak, onları siyasallaştırmamalı – korumalıyız. Gecelerini çocuklarını terapi için onaylamak için evrakları doldurarak geçiren iki iş çalışan bekar ebeveynlerle tanıştım. Kardeşlerin kendi ergenlik döneminde gezinen kardeşlere bakmak için adım attığını gördüm. Tüm ailelerin şiddetli savunucular haline geldiğini gördüm, çocuklarının gelişebileceği karşılama toplulukları inşa ettim.
Bu ailelerin ihtiyaç duyduğu şey suç değil, yatırımdır. Hizmetlerde. Konutta. İstihdam yollarında. Araştırmada-evet-ama aynı zamanda haysiyet ve tam, kendi kendini belirleyen bir yaşam hakkı.
Kuruluşumun hizmet verdiği kişiler “yok edilmez”. Öğreniyorlar, çalışıyorlar, sanat yaratıyorlar, gönüllülük yapıyorlar, arkadaş ediniyorlar ve amaç hayatı kuruyorlar. Onları destekleyen bakıcılar, eğitimciler ve doğrudan servis sağlayıcılar yenilmez – acımasızdırlar. Ve hikayeleri, uyarıcı masallar değil, olasılıktan vasiyetname olarak söylenmeyi hak ediyor.
Korku çağırmak yerine geleceğe odaklanalım. Hizmetlere adil erişim taahhüt edelim. Kaliforniya'nın otizm ve gelişimsel engelli insanları desteklemede ulusa liderlik etmesini sağlayalım. Ve farkı damgalayan ve onu yaşayanları izole eden söylemleri reddedelim.
Los Angeles, çeşitlilik, yenilik ve kalp üzerine inşa edilmiş bir şehirdir. Engellilik topluluğumuz farklı değil. Katkılarını onurlandırmanın zamanı geldi – acıma veya panikle değil, ortaklık ve ilerleme ile.
Veronica A. ARTEAGA, merkezi Culver City'de bulunan Olağanüstü Çocuk Vakfı'nın başkanı ve CEO'sudur.