2022 sonbaharında Robin Clough ve Dr. Gene Dorio, Santa Clarita Vadisi'nde yaşlı yetişkinlere hizmet ederek, uzun yıllardır olduğu gibi hayatlarını sürdürüyorlardı. Clough yerel yaşlılar merkezinde yönetici olarak işiyle meşguldü. DorioEv ziyareti yapan bir geriatrist olan , hastalarını ziyaret ederek vadiyi boydan boya geçti.
Aynı yılın kasım ayında Clough boynunda bir şişlik gördü ve kontrol ettirdi. Erken belirti papiller tiroid kanseri olduğuydu.
Clough, “Biraz endişelendim” dedi ama çok da fazla değil çünkü bu tür kanserin tedavi edilebilir ve hayatta kalma ihtimalinin yüksek olduğunu biliyordu. “Aklımın bir köşesinde şöyle bir şey vardı: 'Ah, çok şanslıyım. … Tedavisi en kolay kanser türüdür.'”
Kaliforniya, yaşlanan bir nüfus dalgasıyla sarsılmak üzere ve Steve Lopez bu dalgayı sürüyor. Yazısı, ilerleyen yaşın nimetlerine ve yüklerine ve bazı insanların yaşlı yetişkinlerle ilgili damgalanmaya nasıl meydan okuduğuna odaklanıyor.
Daha sonra işler daha da kötüye doğru keskin bir dönüş yaptı. 70 yaşındaki Clough, şişlik hakkında “Çok büyüdüğünü fark ettim” dedi. “Konuşmakta zorluk çekiyordum”
Ameliyat planlandı. 72 yaşındaki Dorio, tümörün ve Clough'un tiroid bezinin yarısının alınmasının yaklaşık üç saat sürmesinin beklendiğini söyledi. Ancak prosedür uzadı. Cerrah dokuz saat sonra Dorio'ya durumu bildirdiğinde haber iç karartıcıydı. Tümör tiroid bezinden şah damarına ve trakeal halkalara yayılmıştı.
Dorio, “Bana her şeyin her yerde olduğunu söyledi” dedi.
Testler Clough'un papiller kanserden çok daha agresif bir form olan anaplastik tiroid kanserine sahip olduğunu ortaya çıkardı.
Hepimiz, özellikle yaşlandıkça ve ihtimaller aleyhimize yoğunlaştıkça, vücudumuzun yavaş yavaş iflas etmesi ve aklımızın kaybolması tehlikesini artırdıkça, kaderimizin çok fazla uyarı vermeden dönebileceğini biliyoruz. Ancak sadece birkaç hafta içinde Clough ve Dorio, hayatın içinden geçip gitmekten ölümle yüzleşmeye geçtiler.
Dr. Gene Dorio evlerinin mutfağında Robin Clough'u öpüyor. Ev ziyareti yapan bir geriatrist olan Dorio, zamanının çoğunu Clough'a bakmakla geçiriyor.
(Genaro Molina / Los Angeles Times)
Bu kanser türünde yaşam beklentisi genellikle yıllar yerine aylarla ölçülüyor. Clough, “İşlenmesi çok zordu ve sanırım zihnim bunu işlemekten beni alıkoydu çünkü çok bunaltıcıydı” dedi.
Yaklaşık 20 yıl önce evlenip boşandıktan sonra birbirlerine aşık olmuşlardı. Dorio'nun Janene adında bir kızı var. Clough'un Catie ve Amy adında iki kızı var. Dorio-Clough'un kur yapması ve iki ailenin kaynaşması, onun yaşlılar merkezinde ona grip aşısı yapmasıyla başladı; daha sonra onu yerel radyo programı “The Senior Hour”a çıkardı.
Hiç evlenmediler ve hala buna gerek görmüyorlar.
Clough'la birlikte şunları söyleyen Dorio, “Biz uyumluyuz ve birbirimizi seviyoruz… ve aynı çıkarlara sahibiz; insanların hakları için mücadele ediyoruz” dedi. mevzuat için bastırıldı – Vali Gavin Newsom tarafından imzalandı – önceden bir direktif olmasa bile ailelere sevdiklerinin tıbbi kararlarını verme konusunda daha fazla yetki veriyor. Dorio aynı zamanda LA İlçe Yaşlı Yetişkinler Komisyonu'nda da görev yapmıştı.
Robin Clough, kanser tedavisiyle geçen haftaların ne kadar zor olduğunu hatırlıyor.
(Genaro Molina / Los Angeles Times)
Acı teşhisiyle karşı karşıya kalan Clough ve Dorio, birbirlerine ve Janene, Catie ve Amy'ye güvendiler. Moralleri yükseltmek ve yeni ortaya çıkan tedaviler hakkında bilgi paylaşmak için haftalık Zoom toplantıları yapıldı.
Yıllar geçtikçe Dorio'yu biraz tanımıştım. ev ziyaretlerine eşlik ettiClough'un arkadaşlarına ve ailesine gönderdiği periyodik güncellemelerden haberdar oldum. Üç ila altı aylık tahminleri aştı ve 2023 yılının Temmuz ayında Dorio, kendisinin daha iyi olduğunu ancak “daha gidecek çok yolu olduğunu” belirten bir mektup yazdı.
O zamana kadar art arda yedi hafta kemoterapi ve radyasyona maruz kalmıştı ve ikincisinden dolayı boynunda deri yanıkları oluşmuştu. Bacağındaki metastatik lezyon ameliyatla çıkarıldı. Dorio, Cedars-Sinai'nin tavsiyesi üzerine Clough'u Houston'daki MD Anderson Kanser Merkezine götürdü.
Dorio, Temmuz ayındaki güncellemede şunları yazdı: “Tüm dostlarımıza ve ailemize, teşhis ne olursa olsun, ikinci bir görüş almak ve doktor ekibinize araştırma yapmak ve sorular sormak konusunda ısrarcı olmak çok önemlidir. Fiziksel ve duygusal olarak bir roller-coaster'dır. Ancak ailemizden ve toplumdaki birçoğunuzdan bize harika destek verildi. Gelecekte ihtiyaç duymanız halinde yardım ve rehberlik sağlayacağız.”
Houston'da sağlık personeli Clough'a aile geçmişini sordu. Clough, “Bu kanser çoğunlukla radyasyona maruz kalmaktan kaynaklanıyor” dedi ve “bana sordukları ilk şeylerden biri de… nerede büyüdün?” oldu.
Cevabı Arizona idi. nükleer silah testlerinden rüzgar yönünde 1940'lı ve 50'li yıllarda Nevada yakınlarında yıllarca su, toprak ve gıda kaynaklarını kirleten bir olay.
Clough'a ilk nükleer silahların yaratılışını konu alan Oscar ödüllü “Oppenheimer” filmini izleyip izlemediğini sordum.
“İzlemeyeceğim.” dedi kararlı bir sesle.
Clough kanserini doğrudan silah testleriyle ilişkilendirmek imkansız ancak federal Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri şunu bildiriyor: radyasyon serpintisine maruz kalan insanlar“Özellikle çocukluk döneminde, yıllar sonra tiroid kanseri de dahil olmak üzere tiroid hastalığı riskinde artış olabilir.”
Daha önce anaplastik tiroid kanseri hastaları üzerinde işbirliği yapan Cedars-Sinai'den Onkolog Alain Mita ve MD Anderson'dan Maria Cabanillas, Clough'un kanser türünün, bağışıklık sistemini uyaran bir ilaç olan Keytruda ile tedaviyi gerektirdiğini belirlediler.
Ancak umut vaat eden birkaç aylık tedaviden sonra kanser yeniden büyümeye başladı. Aralık ayı sonlarında Clough'un doktorları, tümör büyümesini tetikleyen etkeni bloke eden hedefe yönelik bir tedavi olan Retevmo adlı bir ilaca geçti.
Dr. Gene Dorio, ortağı Robin Clough'a bakmak için kalça ameliyatını erteliyor ve destek için baston kullanıyor.
(Genaro Molina / Los Angeles Times)
Umutlu Dorio bunu bir anda hatırladı 2017 blog yazısı, kanser hücresi büyümesi için “genetik mühendisliği araştırmalarının DNA'nın 'durdurma düğmesini' bulmanın eşiğinde olduğunu” yazmıştı. Şöyle ekledi: “Umarım bir gün torunlarımızın torunları şunu sorarlar: 'Kanser neydi?'”
Retevmo ilacını kullanmaya başladıktan bir ay sonra Clough, karaciğerindeki olumsuz yan etkiler nedeniyle ilacı bırakmak zorunda kaldı. Ancak yeni bir tarama ona mucize gibi görünen bir şeyi ortaya çıkardı.
Kanser gitmişti.
İki ay sonra bir test daha yapıldı.
Kanser yok.
“Kanseri şu anda tespit edilemez ve iyileşme aşamasındadır. Anaplastik kanser için bu çok sıra dışı bir durum” dedi Dr. Mita bana.
Bu, kanserin geri dönmeyeceği anlamına gelmediğini söyledi. Ancak şimdilik iyimser olmak için nedenler var.
Mita, 10 yıl önce bu kadar agresif bir kansere karşı bu derece başarıyı tahmin edemeyeceğini ve tıp biliminin önümüzdeki yıllarda daha fazla ilerleme göreceğini umduğunu söyledi. Bazı kanser türlerinde doktorların artık kemoterapi ve radyasyonu bırakıp Clough tedavisinde kullanılanlara benzer ilaçları tercih edebildiklerini söyledi.
Cabanillas, MD Anderson'daki hayatta kalma oranlarının, “hedefe yönelik tedaviyle birlikte immünoterapi” kullanılarak bazı anaplastik tiroid kanseri türlerinde iyileşme gösterdiğini söyleyerek iyimserliğini paylaştı.
Birkaç gün önce mutfağında, duvarlarda kızların üniversite diplomaları ve aile fotoğrafları asılıyken, Clough her şeyin zaman zaman bunaltıcı olduğunu söyledi ve Dorio da kendi endişelerini ve onun iyiliği için güçlü kalma kararlılığını dile getirdi. Clough'un hayatı doktor ziyaretleri, cerrahi prosedürler, tedavinin devam eden hoş olmayan yan etkileri ve bir sonraki test sonuçlarını beklemenin getirdiği sürekli endişe nedeniyle tükendi.
Clough, “Hiçbir zaman bunun çok fazla olduğunu hissetmedim” dedi. “Bazen bundan çok yorulduğumu düşünüyorum. Ama hiçbir zaman çok fazla olmadı ve bunun sevdiklerim sayesinde olduğunu düşünüyorum.”
Bu arada Dorio, kendi evinde yaşayan hastasına odaklanmak için muayenehanesini askıya aldı. O da kalça protezi ameliyatını erteliyor ve baston kullanıyor.
Clough, yaşamı tehdit eden bir tıbbi krizin ortasında birlikte yaşadığınız kişinin bir doktor olması durumunda bunun biraz daha yararlı olduğunu söyledi. Hiçbir zaman kanseri tamamen yenebileceğini hissetmediğini ancak onu kontrol altında tutabildiğimi söyledi. Ve hala bu umudum var.” Her günün bir bonus olduğunu söyledi.
Clough hikâyesini anlatırken birkaç damla gözyaşı döktü ama aynı zamanda parlak bir gülümseme de sergiledi.
“Gitmem gerekiyordu ama gitmedim. Yani her gün 'Vay be', biliyor musun? Kızlarımı görebiliyorum ve bu süreçte ilk torunumu da dünyaya getirdim.”
Erkek bebek şu an 11 aylık.
Adı Robin.
[email protected]
Aynı yılın kasım ayında Clough boynunda bir şişlik gördü ve kontrol ettirdi. Erken belirti papiller tiroid kanseri olduğuydu.
Clough, “Biraz endişelendim” dedi ama çok da fazla değil çünkü bu tür kanserin tedavi edilebilir ve hayatta kalma ihtimalinin yüksek olduğunu biliyordu. “Aklımın bir köşesinde şöyle bir şey vardı: 'Ah, çok şanslıyım. … Tedavisi en kolay kanser türüdür.'”
Kaliforniya, yaşlanan bir nüfus dalgasıyla sarsılmak üzere ve Steve Lopez bu dalgayı sürüyor. Yazısı, ilerleyen yaşın nimetlerine ve yüklerine ve bazı insanların yaşlı yetişkinlerle ilgili damgalanmaya nasıl meydan okuduğuna odaklanıyor.
Daha sonra işler daha da kötüye doğru keskin bir dönüş yaptı. 70 yaşındaki Clough, şişlik hakkında “Çok büyüdüğünü fark ettim” dedi. “Konuşmakta zorluk çekiyordum”
Ameliyat planlandı. 72 yaşındaki Dorio, tümörün ve Clough'un tiroid bezinin yarısının alınmasının yaklaşık üç saat sürmesinin beklendiğini söyledi. Ancak prosedür uzadı. Cerrah dokuz saat sonra Dorio'ya durumu bildirdiğinde haber iç karartıcıydı. Tümör tiroid bezinden şah damarına ve trakeal halkalara yayılmıştı.
Dorio, “Bana her şeyin her yerde olduğunu söyledi” dedi.
Testler Clough'un papiller kanserden çok daha agresif bir form olan anaplastik tiroid kanserine sahip olduğunu ortaya çıkardı.
Hepimiz, özellikle yaşlandıkça ve ihtimaller aleyhimize yoğunlaştıkça, vücudumuzun yavaş yavaş iflas etmesi ve aklımızın kaybolması tehlikesini artırdıkça, kaderimizin çok fazla uyarı vermeden dönebileceğini biliyoruz. Ancak sadece birkaç hafta içinde Clough ve Dorio, hayatın içinden geçip gitmekten ölümle yüzleşmeye geçtiler.
Dr. Gene Dorio evlerinin mutfağında Robin Clough'u öpüyor. Ev ziyareti yapan bir geriatrist olan Dorio, zamanının çoğunu Clough'a bakmakla geçiriyor.
(Genaro Molina / Los Angeles Times)
Bu kanser türünde yaşam beklentisi genellikle yıllar yerine aylarla ölçülüyor. Clough, “İşlenmesi çok zordu ve sanırım zihnim bunu işlemekten beni alıkoydu çünkü çok bunaltıcıydı” dedi.
Yaklaşık 20 yıl önce evlenip boşandıktan sonra birbirlerine aşık olmuşlardı. Dorio'nun Janene adında bir kızı var. Clough'un Catie ve Amy adında iki kızı var. Dorio-Clough'un kur yapması ve iki ailenin kaynaşması, onun yaşlılar merkezinde ona grip aşısı yapmasıyla başladı; daha sonra onu yerel radyo programı “The Senior Hour”a çıkardı.
Hiç evlenmediler ve hala buna gerek görmüyorlar.
Clough'la birlikte şunları söyleyen Dorio, “Biz uyumluyuz ve birbirimizi seviyoruz… ve aynı çıkarlara sahibiz; insanların hakları için mücadele ediyoruz” dedi. mevzuat için bastırıldı – Vali Gavin Newsom tarafından imzalandı – önceden bir direktif olmasa bile ailelere sevdiklerinin tıbbi kararlarını verme konusunda daha fazla yetki veriyor. Dorio aynı zamanda LA İlçe Yaşlı Yetişkinler Komisyonu'nda da görev yapmıştı.
Robin Clough, kanser tedavisiyle geçen haftaların ne kadar zor olduğunu hatırlıyor.
(Genaro Molina / Los Angeles Times)
Acı teşhisiyle karşı karşıya kalan Clough ve Dorio, birbirlerine ve Janene, Catie ve Amy'ye güvendiler. Moralleri yükseltmek ve yeni ortaya çıkan tedaviler hakkında bilgi paylaşmak için haftalık Zoom toplantıları yapıldı.
Yıllar geçtikçe Dorio'yu biraz tanımıştım. ev ziyaretlerine eşlik ettiClough'un arkadaşlarına ve ailesine gönderdiği periyodik güncellemelerden haberdar oldum. Üç ila altı aylık tahminleri aştı ve 2023 yılının Temmuz ayında Dorio, kendisinin daha iyi olduğunu ancak “daha gidecek çok yolu olduğunu” belirten bir mektup yazdı.
O zamana kadar art arda yedi hafta kemoterapi ve radyasyona maruz kalmıştı ve ikincisinden dolayı boynunda deri yanıkları oluşmuştu. Bacağındaki metastatik lezyon ameliyatla çıkarıldı. Dorio, Cedars-Sinai'nin tavsiyesi üzerine Clough'u Houston'daki MD Anderson Kanser Merkezine götürdü.
Dorio, Temmuz ayındaki güncellemede şunları yazdı: “Tüm dostlarımıza ve ailemize, teşhis ne olursa olsun, ikinci bir görüş almak ve doktor ekibinize araştırma yapmak ve sorular sormak konusunda ısrarcı olmak çok önemlidir. Fiziksel ve duygusal olarak bir roller-coaster'dır. Ancak ailemizden ve toplumdaki birçoğunuzdan bize harika destek verildi. Gelecekte ihtiyaç duymanız halinde yardım ve rehberlik sağlayacağız.”
Houston'da sağlık personeli Clough'a aile geçmişini sordu. Clough, “Bu kanser çoğunlukla radyasyona maruz kalmaktan kaynaklanıyor” dedi ve “bana sordukları ilk şeylerden biri de… nerede büyüdün?” oldu.
Cevabı Arizona idi. nükleer silah testlerinden rüzgar yönünde 1940'lı ve 50'li yıllarda Nevada yakınlarında yıllarca su, toprak ve gıda kaynaklarını kirleten bir olay.
Clough'a ilk nükleer silahların yaratılışını konu alan Oscar ödüllü “Oppenheimer” filmini izleyip izlemediğini sordum.
“İzlemeyeceğim.” dedi kararlı bir sesle.
Clough kanserini doğrudan silah testleriyle ilişkilendirmek imkansız ancak federal Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri şunu bildiriyor: radyasyon serpintisine maruz kalan insanlar“Özellikle çocukluk döneminde, yıllar sonra tiroid kanseri de dahil olmak üzere tiroid hastalığı riskinde artış olabilir.”
Daha önce anaplastik tiroid kanseri hastaları üzerinde işbirliği yapan Cedars-Sinai'den Onkolog Alain Mita ve MD Anderson'dan Maria Cabanillas, Clough'un kanser türünün, bağışıklık sistemini uyaran bir ilaç olan Keytruda ile tedaviyi gerektirdiğini belirlediler.
Ancak umut vaat eden birkaç aylık tedaviden sonra kanser yeniden büyümeye başladı. Aralık ayı sonlarında Clough'un doktorları, tümör büyümesini tetikleyen etkeni bloke eden hedefe yönelik bir tedavi olan Retevmo adlı bir ilaca geçti.
Dr. Gene Dorio, ortağı Robin Clough'a bakmak için kalça ameliyatını erteliyor ve destek için baston kullanıyor.
(Genaro Molina / Los Angeles Times)
Umutlu Dorio bunu bir anda hatırladı 2017 blog yazısı, kanser hücresi büyümesi için “genetik mühendisliği araştırmalarının DNA'nın 'durdurma düğmesini' bulmanın eşiğinde olduğunu” yazmıştı. Şöyle ekledi: “Umarım bir gün torunlarımızın torunları şunu sorarlar: 'Kanser neydi?'”
Retevmo ilacını kullanmaya başladıktan bir ay sonra Clough, karaciğerindeki olumsuz yan etkiler nedeniyle ilacı bırakmak zorunda kaldı. Ancak yeni bir tarama ona mucize gibi görünen bir şeyi ortaya çıkardı.
Kanser gitmişti.
İki ay sonra bir test daha yapıldı.
Kanser yok.
“Kanseri şu anda tespit edilemez ve iyileşme aşamasındadır. Anaplastik kanser için bu çok sıra dışı bir durum” dedi Dr. Mita bana.
Bu, kanserin geri dönmeyeceği anlamına gelmediğini söyledi. Ancak şimdilik iyimser olmak için nedenler var.
Mita, 10 yıl önce bu kadar agresif bir kansere karşı bu derece başarıyı tahmin edemeyeceğini ve tıp biliminin önümüzdeki yıllarda daha fazla ilerleme göreceğini umduğunu söyledi. Bazı kanser türlerinde doktorların artık kemoterapi ve radyasyonu bırakıp Clough tedavisinde kullanılanlara benzer ilaçları tercih edebildiklerini söyledi.
Cabanillas, MD Anderson'daki hayatta kalma oranlarının, “hedefe yönelik tedaviyle birlikte immünoterapi” kullanılarak bazı anaplastik tiroid kanseri türlerinde iyileşme gösterdiğini söyleyerek iyimserliğini paylaştı.
Birkaç gün önce mutfağında, duvarlarda kızların üniversite diplomaları ve aile fotoğrafları asılıyken, Clough her şeyin zaman zaman bunaltıcı olduğunu söyledi ve Dorio da kendi endişelerini ve onun iyiliği için güçlü kalma kararlılığını dile getirdi. Clough'un hayatı doktor ziyaretleri, cerrahi prosedürler, tedavinin devam eden hoş olmayan yan etkileri ve bir sonraki test sonuçlarını beklemenin getirdiği sürekli endişe nedeniyle tükendi.
Clough, “Hiçbir zaman bunun çok fazla olduğunu hissetmedim” dedi. “Bazen bundan çok yorulduğumu düşünüyorum. Ama hiçbir zaman çok fazla olmadı ve bunun sevdiklerim sayesinde olduğunu düşünüyorum.”
Bu arada Dorio, kendi evinde yaşayan hastasına odaklanmak için muayenehanesini askıya aldı. O da kalça protezi ameliyatını erteliyor ve baston kullanıyor.
Clough, yaşamı tehdit eden bir tıbbi krizin ortasında birlikte yaşadığınız kişinin bir doktor olması durumunda bunun biraz daha yararlı olduğunu söyledi. Hiçbir zaman kanseri tamamen yenebileceğini hissetmediğini ancak onu kontrol altında tutabildiğimi söyledi. Ve hala bu umudum var.” Her günün bir bonus olduğunu söyledi.
Clough hikâyesini anlatırken birkaç damla gözyaşı döktü ama aynı zamanda parlak bir gülümseme de sergiledi.
“Gitmem gerekiyordu ama gitmedim. Yani her gün 'Vay be', biliyor musun? Kızlarımı görebiliyorum ve bu süreçte ilk torunumu da dünyaya getirdim.”
Erkek bebek şu an 11 aylık.
Adı Robin.
[email protected]